NEUROLOGIA
Choroba afektywna dwubiegunowa
 
Specjalizacje, Kategorie, Działy

Leczenie stanów mieszanych w chorobie dwubiegunowej

Udostępnij:
W styczniowym numerze Neuropsychopharmacology opublikowano podsumowanie dotychczasowej wiedzy i doświadczeń klinicznych dotyczących leczenia stanów mieszanych w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Stany mieszane w przebiegu choroby dwubiegunowej mogą zawierać objawy charakterystyczne dla obu biegunów: manii i depresji co znacznie utrudnia nie tylko proces diagnostyczny ale i terapeutyczny. Obraz kliniczny jest często bardzo złożony, w zależności od nasilenia jednego z biegunów określa się czy jest to stan mieszany maniakalny czy depresyjny. Stan mieszany maniakalny charakteryzuje się dominowaniem objawów takich jak: pobudzenie z obniżonym nastrojem, labilnością i dysforią. W stanach mieszanych depresyjnych przeważa natomiast obniżony nastrój z drażliwością i okresami nadaktywności, pobudzenia psychoruchowego.
Autorzy Fountoulakis i wsp. przeprowadzili metaanalizę dotychczasowych badań klinicznych doty-czących leczenia stanów mieszanych. Autorzy zaznaczyli, iż przeprowadzono tylko jedno badanie z podwójnie ślepą próbą, natomiast pozostałe badania wykonywane były głownie porównawczo po-pomiędzy pacjentami ze stanami mieszanymi a maniakalnymi bądź depresyjnymi.
Analizy wyników badań wykazały, iż kwas walproinowy oraz karbamazepina okazały się skuteczne w leczeniu ostrych stanów mieszanych, natomiast sole litu nie wykazały zadawalającej skuteczności. Monoterapia atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi wykazywała dobry efekt w zakresie zarówno redukcji objawów depresyjnych jak i maniakalnych w stanach mieszanych. Jendkaże pod-kreślano, iż leczenie kombinowane: atypowe neuroleptyki+leki normotymiczne były najskutecz-niejsze w redukcji objawów choroby. Leczenie kombinowane atypowy neuroleptyk+lek przeciwde-presyjny w leczeniu stanów mieszanych nie wykazały zwiększonego ryzyka wystąpienia epizodu manii. W leczeniu profilaktycznym atypowe leki przeciwpsychotyczne były związane z dłuższym okresem bez nawrotu choroby. Potencjalizacja litu bądź divalproexu atypowymi lekami przeciw-psychotycznymi wzmacniały profilaktyczny efekt leczenia, jednakże podobnego profilaktycznego efektu nie wykazano w przypadku monoterapii litem lub divalproexem.

Bibliografia dla zainteresowanych
1. A systematic review and economic model of the clinical effectiveness and cost-effectiveness of interventions for preventing relapse in people with bipolar disorder. Health Technol As-sess. 2007
2. Olanzapine/fluoxetine combination for the treatment of mixed depression in bipolar I disorder: a post hoc analysis. Benazzi F, Berk M, Frye MA, Wang W, Barraco A, Tohen M. J Clin Psychiatry. 2009 Oct; 70(10):1424-31.
3. Antipsychotics in bipolar disorders. Vacheron-Trystram MN, Braitman A, Cheref S, Auffray L. Encephale. 2004 Sep-Oct; 30(5):417-24.
4. Valproic acid, valproate and divalproex in the maintenance treatment of bipolar disorder. Macritchie KA, Geddes JR, Scott J, Haslam DR, Goodwin GM. Cochrane Database Syst Rev. 2001; (3):CD003196.
5. Review Olanzapine: a review of its use in the treatment of bipolar I disorder. Bhana N, Perry CM. CNS Drugs. 2001; 15(11):871-904.
 
© 2024 Termedia Sp. z o.o. All rights reserved.
Developed by Bentus.